آقاجان انتظار موعود تو کی فرا می رسد؟چشمانم را به راهی که تو می آیی،خیره کرده ام.چقدر آمدنت دیر شده.می ترسم بیایی و بگویند که آمده ایی و من آن را نشنوم.می ترسم که رفته باشم و تو آنگاه بیایی .آقا جان ،چشم براه گامهای زیبایت هستم ای یگانه منجی عالمیان بیا ،بیا تا با آمدنت زمین را زیبا و طاق عدالت را علم کنی.جمعه های زیادی ست که شاخه های گل در دستانم خشک شده و قطار تو به ایستگاه مان نمی رسد.هستی ات بودنت و حضورت پاینده ترین باور زمین است و این روزها زمین خاکستری ترین روزهایش را سپری می کند.کوچه ها سردتر از آنند که این خورشید نیمه جان پیکرشان را گرم کند.راستی تو کجای این زمین صبوری که ما را به تماشا خود نشانده ای؟ای قلب عالم ای مظهر رحمت بیکران،آخر در انتظار مقدم پاکت نشسته ایم .جان و مال و فرزندمان فدای قدوم تو،بیا و دستمان را بگیر ،رخ بنما و با یک نگاه این شب سرد و تاریک را به صبح پیروزی برسان.