سبز تر از بهار طلــوع می کنـد آن آفتـاب پنـهانـی

ز سمت مشرق جغرافیای عـریان

دوباره پلک دلم می پرد،نشانه چیست؟

شنیده ام که می آید کسی به مهمانی

کسی که سبزتر است از هـزار بار بهار

کسی،شگفت کسی،آنچنان که می دانی

تــو از حـوالی اقلیــم هـر کجـا آبــاد

بیا که می رود این شهر رو به ویرانی

در انتـظار تـو تنها چراغ خانه ماست

که روشن است در این کوچه ظلمانی

کنار نام تو لنگر گرفت کشتی عشق

بیا که نام تـو آرامشی است طوفـانی