باز یک  نرگس شفای باغ ماست

                     این  چمن بالاله گرچه مونس است

                     باز مشتاق شمیم  نرگس  است

                      می زنیم از اشک نقش  لاله را

                      می شکوفانیم    باغ    لاله  را

                       انتظار از شیعیان سر می زند

                       انتظار ازعشق  ساغر می زند

                       انتظار از  باغ  ما  گل  می کند

                       خار  هجران  را  تحمل می کند

                       ما زعطر لاله مستی  می کنیم

                    جمعه ها  نرگس  پرستی می کنیم     

                      ای گل نرگس ببین   عشاق را

                     چشمهای خسته ی  مشتاق را

                     ای گل نرگس چمن بی تو فسرد

                    سینه دشت و دمن  بی تو فسرد

                     دل میان  سینه  پاره پاره  شد

                    در پی  تو  روح  ما  آواره    شد

                    ای  دل ما زخمی  از مژگان  تو

                    جان بقربان   لب    خندان    تو

                    ای تمام حسن  احمد ارث    تو

                   خلق  نیکوی  محمد    ارث    تو

                      آفتاب  خاطر    غایب   تویی

                      آن علی ابن ابیطالب   تویی

                      ای فروغ فاطمی  در روی تو

                      عالمی قربان  تار  موی   تو

                     ای قد و بالای تو چون مجتبی

                      بر  قیامت  قامت  تو  مرحبا

                   ریختی بر شانه  گیسوی حسین

                   روی چشمان  تو  ابروی  حسین

                    ما بنام   تو شکوفا    می شویم

                    منتظر تا صبح  فردا   می شویم

                   چونکه می دانیم  فردا  دور نیست

                   صبح نزدیک است وازما دور نیست

                   صبح نور جلوه ی  رخسار   توست

                  زندگی  در  دولت   بیدار     توست