دارم دعا می کنم هیچ دلی بی فروغ نماند

دلهای بی فروغ درمانده اند راه را گم می کنند نامه می نویسند ولی می لرزند و عالم یک عمر سیاه پوش می شود

اما خدا درون قلب آتشی افروخته که نسل در نسل خاموش نمی شود

هر چه باشیم هر کجا باشیم خودمان را می رسانیم که بگوییم هستیم

که بگوییم جانمان به جان تو بسته است

بگوییم نشان ما تویی

بگوییم روی کتیبه دلمان حک کرده ایم :این الطالب بدم المقتول بکربلا

اللهم عجل لولیک الفرج