بی سروسامانی دنیا را که می بینم بیشتر به وعده حتمی خدا دلم قرص می شود

دوری از محبوب آدم را شاعر می کند

ما هزار و اندی سال است شاعریم

پشت تمام این دلتنگی ها چیزی هست

چیزی به نام عشق

عشق به فرزنده آسیب و ذاریات

به فرزند تور و عادیات

عشق به مضطری که وقتی دعا کند،رد نمی شود

وقتی زخم تو را روی دلم ذوق ذوق می کند

می ترسم لابه لای همین واژه ها جان بدهم

پاییز رسید بر ما خرده نگیر بی تو دل زمان دارد از جا کنده می شود

یا صاحب الزمان

اللهم عجل لولیک الفرج