سلام

حرفهای تکراری مرا ببخش

گرما بیداد می کند و من روزهای سرد بدون تو را

آه می کشم

آب می شوم

چیزهای قشنگ دنیا که چشم خاطره ها را می نوازند

همشان تمام می شوند

هیچ می شوند

من می مانم و یک تراکم پر ازدحام تنهایی و باز تویی که آرامم می کنی

تهمتهایمان به روزگار از کوچکی من است

روزگار گناهی ندارد

من رها شده ام بی قید و بند

حس می کنم زیر آوار فراموشی گم شده ام کسی پیدایم نمی کند

انتظار زیادی نیست من فقط کمی نگاه می خواهم

اللهم عجل لولیک الفرج