زمستان با آخرین دانه های برف کم کم سفره سفید دلش را بر می چیند و زمین را برای یک تحول بزرگ آماده می کند

بهار...

اما آرزو که عیب نیست،ما تشنه آنیم که سفره دلمان را کنجی آرام،زیر نگاه ظلال تو پهن کنیم و خدا خدا می کنیم با این کارها از ما دور نشوی

حالا هر وقت دلمان بگیرد سر به شانه های انتظار می گذاریم و به تو می اندیشیم که نجات دهنده مردمان روزگاری و می آیی عینا شبیه بهار

سلام علی آل یاسین

زمزمه انتظار از علی احمدی

اللهم عجل لولیک الفرج

لینک تصویری