آه ای انتظارِ معصوم!تا کی در سایه دیوارها و در پناه فواره ها بایستم و نیامدن تو را تماشا کنم؟چه اندازه به تمنای دیدن تو پرده ها را کنار بزنم و فانوس فرو مرده نگاه را بر سقف بی پنجره یاس آویزان کنم؟

آخر تا کی بر بوم آرزوهای خود تصویر انتظار تو را بکشم و ثانیه مقدس دیدارت را از ساعتهای رهگذر بپرسم؟

موعود من!تو را دوست دارم و چشمهای سیاهت را می ستایم!

محبوب من!گلهای شعرم را در برابر تو پر پر می کنم!

معشوق من!همه نمازهایم را با نام تو آغاز می کنم!

شاید که این آدینه بیایی انشاالله

الهم عجل لولیک الفرج