کی بیایی و دل از آمدنت شاد کنی
آخر این مرغ دل از درد و غم آزاد کنی
کی شود تا که ببینم رخ زیبای تو را
با وصالت دگرم صحن دل آباد کنی
با فروغت بنمایی همه عالم روشن
فارغ از تیرگی ظلمت و بیداد کنی
کی شود تا که رسد بانگ تو از کعبه به گوش
آن ندای حق خود را همه فریاد کنی
کی شود نقش نو بر صفحه گردون بزنی
دولت ناب جهانی دگر ایجاد کنی
طرح دیگر بزنی بر رخ ناسور زمان
عالمی بهتر از این سلسله بنیاد کنی
با مسیحا نفست روح زمان زنده کنی
معجزاتی تو به آن حسن خداداد کنی
کی شود تا که رسد وقت قیام حق تو
بر صف جبهه حق یاری و امداد کنی
در شب غیبت طولانی ات ای راحت جان
کاش میشد که مرا هم تو کمی یاد کنی

منبع: وبلاک اشعار انتظار