اما همه ی ما در این سرزمین حتی همین زمین که چند روز پیش به خودش لرزید

ابتدا و انتهای  نگاهمان به نبض نگاه توست...

تو که امان اهلِ زمینی 

توکه داشتنت به همه ی داشتن ها و نداشتن ها می ارزد ...

ما هم این روزها مثل مدینه و کوچه هایش روی قله ی دلتنگی ایستاده ایم...

امیدوار به روزی که تو می رسی و کام زمین شیرین می شود .

علی احمدی