دوباره اضطراب است و من و چشمان بارانى

تمام جمعه‏ها با من دعاى ندبه مى‏خوانى

کنار پنجره یاسى همیشه منتظر مانده

دوباره قطره‏اى اشک است و اندوه و پریشانى

هزاران بغض در نایم گلوگیرم کند هر شب

چرا اى ماه من امشب به پشت ابر مى‏مانى

بسان یک کبوتر با هزاران زخم بر دوشم

شکسته هر دو بال من از این پرواز طولانى

غریبى بى‏پناهم کرد و تنهایى از آن بدتر

و اهل کوچه مى‏داند که دردم را تو میدانى

دعا، امن یُجیب است و غزل مضمون تنهایى

چه مضمونى از این زیبا که پیدایى و پنهانى

                  " رقیه غلامى "