شب تا سحر به انتظار، اشک من روان
                                 تا گیرد ایـن دلـم قــرار، اشک من روان
یــوسـف ز رنـج مـا بـه زنـدانِ چـاه شد
                                 بـاشد بسـان ابـر بهـار، اشک من روان
دشمـن ز طــول غـیـبـت او طعـنه میزند
                                 زخم زبان فزون زهزار، اشک من روان
عمــرم به راه او بنشستـم به ایـن امیـد
                                  تا پرده افکند له کنار ، اشک من روان
یـا رب! رسـان تـو یـار سفـر کـرده مرا
                                  تا جان نمایمش نثـار ، اشک من روان