دیوارهای بلندو پنجره های دود گرفته شاید نگذارندخورشید را ببینم اما گرمای بودنش را تا مغز استخوان حس می کنم

امشب با نجواهای آسمانی صحیفه که از حنجره آبرومندترین صدای نیایش می تراود

دلم را گرم می کنم چشمهایم را می بندم  و با اشکهای منتظر،خودم را پشت پنجره های بقیع می نشانم

فرمود:بهترین مردم هر زمان کسانی هستند که منتظر ظهور مهدی اند

می خواهم به او بگوییم:زمستانهای بی تعداد دل می سپاریم به جاده های سپید و سرد که به بهار منتهی می شوند تا خورشید بیاید

امشب هم برای فرج دعا می کنیم تا او آمین بگوید

اللهم عجل لولیک الفرج

علی احمدی