نمی دانم چه کرده ایم یا چه نکرده ایم که جمعه های قرمزتقویم تند تند می روند و ما هنوز غزل فراق می خوانیم .

دعا کن برایمان دعا کن که روز ماه سالمان تمام زندگیمان پر باشد از حس دوست داشتنیه با تو بودن .

امروز می زنم به دل کوه به صحرا به دشت سر بر شانه های نسیم می گذارم و رو به خدا پا به پای شکوفه های امیدوار بهار دعای فرج می خوانم.

همه موسم تفرج به چمن روند و صحرا

تو قدم به چشم من نه بنشین کنار جوی