میان ما که 100سال عمر می کنیم و غصه ی 1000سال می خوریم ما که نم نمک یک سال کشنده ی دیگر بدون تو را پشت حصار تقویم جا می گذاریم .

خوشا بحال کسی که تو را درک کند.ما از تو بی خبران که گاهی انتظار فقط پشت چشم هایمان چادر می زند با وجود همه ی دلتنگی های نامش روحمان به روزهای سپیدی دل بسته ایم که دیگر چشم های کسی به دست این و آن نیست.

ای گرداننده ی دلهاو دیده ها،ای تدبیر کننده ی شب و روز،ای دگرگون کننده ی حالها،انتظار حال خوشی نیست این جمعه های نارس تقویم را دریاب.

اللهم عجل لولیک الفرج