روزگاری دور و دراز زمین در التهاب و انتظار لحظه ای بود که دختران بی گناه زنده بگور رها شوند از هجوم خدایان سنگ و چوب.

ممنونم از خدا که زمین را مبارک کرد به قدمهای رحمتی که با نفس های زلالش سرشارمان کرد از آیه های مهربانی .

ممنونم از خدا که چشمهای زمین را روشن کرد به نور صداقت پیشوای جعفری و از حس چشم های او در ما دمید.

حالا روزگاری دور و دراز زمین در التهاب و انتظار لحظه ای ست که بیاید از راه مردی از قبیله محمد که همنام اوست و ما زندگان گرفتار روزمرّگی را رها کند.

ماییم و آسمان و باران و انتظار.

اللهم عجل لولیک الفرج