به گنبد سبزی خیره شدم که سالهاست چشم در چشم بقیع یلدای انتظار را ورق می زند .بغض های فرو خورده هزارو چند ساله ام این جا می شکند و دلم ناگهان می ریزد وقتی می بینم چقدر غریبم.

نگران نیستم، زمستانهای مکرر فراق، رخت بهار می پوشند،خورشید هفت آسمان بیا این جا چراغ ندارد.

اللهم عجل لولیک الفرج