در گیرودار زندگی گاهی می برم گاهی می بازم گاهی اصلاً ،خودم یاد می رود.

گاهی کوتاهی خودم را گردن روزگار می اندازم اما طعم گرم نگاهت را حس می کنم وقتی چیزی بر دلم سنگینی می کند همیشه خدا آه می کشم گله می کنم اما انگار یادم رفته که منتظرمصلح خود مصلح باید باشد .نام تو فردا بر کتیبه های تاریخ برق می زند،یقین دارم.

اللهم عجل لولیک الفرج