یار با قصه اندوه نهفتن تا کی؟

بار این رنج کشیدن و نگفتن تا کی؟

صبر ایوب خجالت زده از صبر من است

بر این صبر ندیدن و نچیدن تا کی؟

غصه حسرت این میوه به دلها مانده است

جای شادی تو در غم به تماشا تا کی؟

من که از صبر به جز رنج ندیدم هرگز

رنج مزدیست که از صبر دهندم،تا کی؟

بخدا خسته شدم از همه چی من یاران

غم به دل ،خنده کنان ،روی گشودن تا کی؟

سلطان وطن پرست از کرمان