مردم دیده به هر سو نگرانند هنوز

چشم در راه تو،صاحب نظرانند هنوز

لاله‌ها،شعله کش از سینه داغند به دشت

در غمت، همدم آتش جگرانند هنوز

از سرا پرده غیبت خبری باز فرست

که خبر یافتگان ،بی خبرانند هنوز

آتشی را بزن آبی به رُخ سوختگان

که صدف سوز جهان بد گهرانند هنوز

پرده بردار که بیگانه نبیند آن روی

غافل از آینه این بی بصرانند هنوز

رهروان در سفر بادیه،حیران تواَند

با تو آن عهد که بستند،برآنند هنوز

ذرّها در طلب رویت،با مهر

همعنان تاخته چون نوسفرانند هنوز

سحر آموختگانند، که با رایت صبح

مشعل افروز شب بی سحرانند هنوز

طاقت از دست شد،ای مردمک دیده،دمی

پرده بگشای،مه مردم نگرانند هنوز

مشفق کاشانی ©