نقش دیگر حضرت بقیة الله (عج) در دوران غیبت،تحقق بخشیدن به قانون تدریجی بودن تکامل است. این امر در فلسفه انتظار نیز نقش اساسی را بر عهده دارد.انتظار،رفتن از کمال اول به جانب کمال دوم است و بنابر این انتظار عین حرکت و پویایی است و نه توقف و ایستادگی. انتظار حرکت از جانب واقعیت ها به جانب حقیقت ها و رسیدن به آنهاست.

جابر از پیامبر اکرم (ص) می پرسد: اثر وجود این امام غایبی که ما و تاریخ اسلام و جامعه اسلامی و انسانی مژده ظهورش را می دهید،در زمان غیبتش چیست؟

 پیامبر (ص) می فرماید: او در زمان غیبت چونان آفتابی است که سایه ابری بر او افتاده است.  و خود حضرت (عج) در پاسخ به این سوال که اثر وجودی شما در زمان غیبت چیست؟ می فرماید: همان اثری که در تابش نور و حرارت آفتاب به گاه افتادن سایه ابری بر چهره آن است.

تو می آیی،روشن تر از هزار خورشید و هیچ شب تیره ای را یاران ایستادن در برابر تو نیست.

تو می آیی و گلها شاداب تر از همیشه شکوفا می شوند و دریاها به رنگ عشق در می آیند.

تو می آیی و کودکان نام تو را زمزمه می کنند و روی زیبای تو را به رخ ماه می کشند.

تو می آیی و بار غم را از دوش خستگان عشق بر می داری.

به بزرگی این30روز قشنگ،به نمنمک زمزمه های زلال ماه،به شیرینی شکفتن مولود اول رجب،خدایا !حجتت را بر من بشناسان که اگر او را نشناسانی بر من راه را گم می کنم.

نمی خواهم گم شوم راهنمایم باش ای خدا!

ترسی از باده ندارم که برد فردا را

تا که فریاد زند نام من رسوا را

تو می آیی که غزل ها همه سرمست شوند

تا چراغان کنم از چهره تو شب ها را

بوی حرم نفست باز مرا مست کند

تا که تعبیر کنم خواب خوش رؤیا را

به کجا می رسد این صبح اگر بی خورشید

شب زخمی ببرد قافله یلدا را

تو می آیی که غزل ها همه سرمست شوند

آسمان سجده کند، بوسه زند دریا را

 ای سبزتر از بهار! کی می آیی؟

دل مانده به انتظار، کی می آیی؟

آئینه و آدینه و دل منتظرند

یارا! به سر قرار، کی می آیی؟

تا کی بگریم و عاشقانه فراغت را تاب بیاورم؟از چه بگویم؟از پرندگانی که با آوازشان غم دلشان را با تو در میان می گذارند؟یا دلهای منتظر و شکسته؟

غروب جمعه که می آید به یکباره دلتنگ آمدنت می شوم.در ظهور خود تعجیل کن و این دنیای سیاه شده از معصیت را همانند آسمان،آبی و پاک و زلال گردان...

الهم عجل لولیک الفرج

این بار هم نیامده بودی سر قرار

گفتی اگر عاشقی کو نشانه ات؟

من عاشقم...من عاشقم...نشان به همین قلب بی قرار

بر روی ریل های زمان خیره مانده ام

شاید تو را بیاورد از راه یک قطار

حرف دلم عصاره ی این چند واژه است

تا کی شکست؟تا کی خورد شدن بغض انتظار؟

تقویم بی تو هرچه که باشد قشنگ نیست

فرقی نمی کند،چه زمستان و چه بهار

از روزهای آمده و رفته خسته ام

از هرچه کار...پول....ریاکارکارکارکارکار

از هرچه که ریشه اش به حقیقت نمی رسد

از شاخه ی دروغ و از اسم مستعار

روزی تو میرسی و جهان پاک میشود

این شعر اگرچه قابلتان را نداشته آقا

قبول کنیدش

آقا قبول کنیدش به یادگار

منبع:بخش مطالب روزانه تبیان