آری لحظه ها در پی زمانند و زمان بدون مکث در گذر
روزها در پی شبها و شبها در پی روزها می آیند
شنبه
یکشنبه
.
.
.
پنجشنبه و
روزی دگر که نامش را جمعه نهادند وآن را با آدینه یاد می کنند
آدینه ها می آیند ولی بی رنگ و لعاب
روزهایی همراه با آه وافسوس
افسوس هایی که از نبودن  محبوبی نشات گرفته
و سالهای دراز جمع کثیری از عاشقان را منتظر نگه داشته
ولی هیچ یک ناامید نگشته اند
چون می دانند
موعودشان
منجی دل های گهمراه
امید تمام عصرها
وارث علم تام انبیا
منتقم تمام عدالت طلبان وظلم ستیزان
حجت خدا بر در عصر آخر
و ماه دلارای جان
در غروبی پراز شور
در روزی پرامید
ودر جمعه ای دل انگیز خواهد آمد
اما
آن جمعه کی خواهد آمد
که میداند جز پروردگار آن یار
می نشینیم به امید جمعه ای...
آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست     هر کجا هست خدایا به سلامت دارش