من هنوز منتظرم با لبهایی خشکیده و چشمانی خیس،شانه به شانه دردهای فرزند چشم براه تاریخ ،بیت المقدس بر پهلوی گداخته خویش می غلتد و کودک لا به لای دود و خاکستر قد می کشد یا نه قدی می کشد.

صدای چکمه های ظلم نزدیک تر می شود اما مردانه ایستاده است شهر پیامبران رحمت به امید فریاد رسی از بیت خدا ،حنجره من حنجره کودکان زیتون است خودت را برسان

اللهم عجل لولیک الفرج