در زمستانهای بی تعداد ،سردر گریبان ِ برف ها، آمدن و رفتن ها را مرور می کنم .

به خورشیدی فکر می کنم که تاخیرش آدینه های بی شماری ست خاکستر نشینم کرده .

هنوز جای خالی یک اتفاق آمدنی پیش چشم هایم راه می رود.

می دانم دوست داشتن بی تکاپو رسیدن انجماد محض است.

اما دعا می کنم بیایی تو هم دعا کن با تو باشیم.

اللهم عجل لولیک الفرج