گاهی خدا هم چشم بر هم می گذارد

یک مشت غم بر پشت آدم می گذارد

گاهی خدا هم سینه ای را می فشارد

گاهی خدا هم سینه ای را می فشارد

بر گرده ی دل داغ ماتم می گذارد

در گرمگاه رزم پاکی با پلیدی

نعشی به روی دست رستم می گذارد

شاید خدا هم می پسندد داد دل را

کاین گونه اش در بوته ی غم می گذارد

دستی است بازیگر که نان خار کن را

بر سفرة رنگین حاتم می گذارد

هشدار‌ ، بذر نامرادی ریشه اش را

گاهی به سرعت ، گاه کم کم می گذارد

گاهی به آهی دودمانی می شود گم

آه سحر تأثیر محکم می گذارد

گر ژاله از دامان گل افتاد ارفع

گل نیز سر بر گور شبنم می گذارد